این سس درست مثل ناماش میتواند ترکیبات متفاوتی مثل لیموترش، روغن زیتون، خردل، سرکه و تاباسکو داشته باشد، اما بهطور معمول، ترکیبات اصلی آن را سس مایونز و کچاپ تشکیل می دهند. یکی از ویژگی های این سس که مخصوص سالاد و ساندویچ است، بهکارگیری سبزیجات و صیفی جات خردشدهی خام مثل پیاز، خیارشور و جعفری در آن است.
سس فرانسوی یکی از چهار سس مادری بود که آنتونین کارمه در قرن نوزدهم میلادی دستور ساخت آن را در جزوههای آشپزی خود نوشت. آنتونین کارمه یکی از اولین سرآشپزهایی بود که بهشکل نظاممند و اصولی دستور ساخت سسهای مختلف را تدوین کرد. بعدها به هر کدام این چهار سس به نامهای تومات، بشامل، ولوت و اسپاگنول نام سس فرانسوی اطلاق شد. در قرن بیستم میلادی دستور ساخت این سس با اضافه کردن مواد جدیدی مثل مایونز باز هم تغییر کرد. فلفل، پاپریکا، پیاز خردشده، سرکه، سس کچاپ یا مایونز ترکیبات متغیر این سس هستند. سس فرانسوی برخلاف سسهای همخانوادهاش بیشتر مواقع مزهای تند دارد و بیشتر از ساندویچ، روی سالاد سرو میشود.
گفته میشود این سس، نخستین بار توسط آشپزهای فرانسوی تهیه شدهاست. برخی میگویند، این سس شبیه ترکیبی است که در روم باستان از مخلوط روغن زیتون و تخممرغ تهیه میشد و این روزها به این شکل عرضه میشود. نخستین دستور تهیهٔ یافتشده برای تهیهٔ مایونز، در سال ۱۸۰۶ نوشته شدهاست.
این سس، یک امولسیون از زرده تخممرغ، روغن و یک ترکیب اسیدی مانند سرکه یا آبلیمو است.[۲] مایونز دارای انواع بسیار گوناگونی است و بر اساس نسبت ترکیبات، ادویهها و مواد افزودنی، دارای رنگی سفید تا زرد روشن و طعم و غلظتهای متفاوت است
سس انبه، که بی شک یکی از چاشنی های محبوب و خوش طعم به شمار می آید، در کشورها و فرهنگ های مختلف سراسر جهان جایگاه ویژه ای پیدا کرده است. با توجه به طیف گسترده ای از طعم هایی که به همراه دارد، این چاشنی فوق العاده، قابلیت ترکیب با غذاهای بسیار متنوعی را دارد.
سس سیر، سسی است که با استفاده از سیر به عنوان یک ماده اولیه تهیه می شود. معمولاً یک سس تند است و غلظت طعم آن بر اساس میزان استفاده از سیر تعیین می شود. سیر معمولاً له شده یا خرد می شود. سس سیر ساده از سیر و یک ماده دیگر تشکیل شده است که سیر را از طریق امولسیون مانند روغن ، کره یا سس مایونز معلق و در تمام سس از آن استفاده می کند. برای تهیه سس سیر می توان از مواد مختلف اضافی استفاده کرد. سس سیر می تواند برای افزودن طعم به بسیاری از غذاها ، مانند استیک ، ماهی ، غذاهای دریایی ، گوشت گوسفندی ، چیپس ، مرغ ، تخم مرغ و سبزیجات استفاده شود. همچنین به عنوان چاشنی در غذا اضافه شده و ترکیب می شود.
در دههٔ آغازین قرن ۱۹ میلادی، به هر سسی که با سرکه تهیه میشد، سس کچاپ میگفتند. با گذشت سالیان متمادی، به تدریج سس کچاپ امروزی محبوبیت خود را بدست آورد و آن هم به این دلیل بود که مردمان آمریکا، علاقه خاصی به گوجهفرنگی داشتند. البته تا سال ۱۹۱۳ م، در فرهنگهای لغت هنوز به جای گوجهفرنگی، قارچ ماده اصلی سس کچاپ محسوب میشد.